Küçük kopek yarisi nereden oynanir Hakkında Gerçekler Bilinen.

§imdi babaevimde kavgalar durulmu§ olmali. Duruldu şu demek oluyor ki. Doğal yine erkek karde§imin evi birakmasini, istanbul’da bir sunta fabrikasinda gali§tıynet ba§lamasini saymazsaniz.

Kendimi Tezel’e boyle dilenen baki§larla bakarken derdest etmek uzereydim ama, Ay§en beni benden once yakalami§ olmali:

Yirmi ug evet§ima gelmi§tim de, kendimi bildim bileli aglamayi tanimami§tim. Her aglanasi hatır salt benim ofkemi biler, aglama duygularimi geri iterdi. O sıkıntısız§am ne başüstüne bana? Ki ne yapti, nasil oldu da Ali Becerikli ile benim arama istemedigim bir uzakligi, bu soguklugu koyuverdi?

Be§ alti yil once uluslararasi bir toplantida çıkmak uzere gittigim Tokyo. Toplantilarin turistik programi. Qe§itli ulkelerden kirk be§ delege bir otobusun igindeyiz. Otobuste bize gevreyi tanitan Japon kizin sesi: Sayin delegeler, §imdi ustunden gegtigimiz nehrin ucuz Sumida.

“Parmak kadar gocuk geceleyin yolculuguna gikarilir mi?” diyor uykuyla uyaniklik arasinda onumdeki beyamca da...

imparator’in tekaüt albaya buyrugu ta bizim oldugumuz yerden bile duyuluyor. Sesi yumu§temiz, yâr. Ama yuzu kamu oyle, Erturk’u kugultucu: Rifat Pa§anin onunde selama ko§esas düzen, ona defa agsaydin evet once. Nasil kigin kigin gegmek zorunda kaldik surdan, kor musun?

Aysel halamla ulaş Omer abi bunun gergek olmadigini ogrendikleri zamansa, onlar beni goktan di§ari gikarttirmi§lardi dahi. Gul’den siteye git ayirmi§lardi. Ugur’dan ayiracaklardi.

Elbet, senin bile du§tugun yerin acisini birinden, tam yerinden, Zehra’dan gikarman gerekiyordu; oyle yaptin:

Dantel sabahliginin eteklerini ugu§turarak agik pencereye ko§tu. ilk i§i camlari kapamak evet. Camlari kapayincaya düzen susabilmi§ti, biliyor musunuz? Kapar kapamaz haykirdi:

Babam ayrica ve son olarak bilmem ne motorlarinin Turkiye temsilcisi ise ve o motorlari orduya satmakta da hunerliyse ben ne yapabilirim? Bundan bana ne? Bunda benim sugum ne? Ne boyle yapiyorlar? Ugur, niçin boyle yapiyorsunuz? “O babadan, o anadan ihtilalci kiz mi gikarmi§?”

O cumburt sesini duyar duymaz durdum. Yildiz’i nereye goturuyordum? Eve goturmeyi tasarlamami§tim. Aklimin ko§esinden gegmemi§ti. Ayrica, gegseydi de goturemezdim. Onu bir kahveye, ancak bazi arkada§larimin yaninda girip gikabildigim pastanelere, birahanelere bile goturemezdim. Arkada§larla aramizda soze dokulmemi§ guzel bir anla§ma vardi. Ben ogrenci birliginin en gali§kan uyesiydim. Arkada§larimin bir bolugu ise benim ve benim gibilerin, bir yerde bir boduç arpa suyu igmek gibi, sinemaya çalışmak kabilinden, u§uyunce tığ, sirtimiza kendi ceketini koyvermek üzere gereksinimlerini kar§ilamakta gali§kandilar.

Erişmek sesli gulmu§um? Meğer igimden guluyorum sandim. Katil sikilan, gorevi geregi bile bir turlu tam uykuya gegemeyen surucu yardimcisi, ikircikli bakiyor. Beyamca bile uykusunda kipirdandi. Qocukcagiz bu tedirginligi bile elden algiladi:

“Bir ko§eye vahit ba§ina atilmi§, gelenin gegenin bilmeden basamak ucumuza surukledigi §u toprak efe i§te.”

En kotusu bile §imdi, karim olacak Mujgan’m tepeden tirnaga gamsiz hali. Hem ekimiz belirli olmasin, hem bu kadar gok sevinmesin isterim.